fizjoterapia

To nauka o metodach leczenia naturalnymi sposobami, jest integralną częścią nauk obszaru nauk medycznych, ma na celu  utrzymanie, rozwijanie i przywracanie zdolności ruchowych i funkcjonalnych człowieka. Stanowi podstawową składową rehabilitacji leczniczej.

Składa się z dwóch elementów:

• Kinezyterapii, czyli leczenie ruchem,
• Fizykoterapii, w której wykorzystuje się czynniki fizyczne (tj. zabiegi fizykalne).

Fizjoterapeuta jako samodzielny zawód przeprowadza wywiad, badanie fizykalne i dobiera odpowiednie dla danego pacjenta metody terapii. 

terapia manualna

Metoda wykorzystująca różne techniki, chwyty i pozycje ułożeniowe pacjenta. Zawiera elementy składowe takie jak wywiad, badanie fizykalne i testy diagnostyczne. Niekiedy, w postawieniu prawidłowej diagnozy pomocne są dodatkowe badania, np. zdjęcia  rezonansu magnetycznego.

Nadrzędnymi celami terapii manualnej są zmniejszenie bólu, poprawa siły mięśniowej i zwiększenie zakresu ruchu w stawie.

Główne wskazania to:

• bóle mięśni,
• migreny i zawroty głowy,
• wady postawy ciała,
• rwa kulszowa,
• dyskopatia,
• ból karku,
• zablokowania czynnościowe stawów,
• bóle w wyniku urazu,
• zmiany przeciążeniowe kręgosłupa,
• napięciowe bóle tułowia i głowy.

terapia wisceralna

Jest to holistyczna metoda leczenia, traktująca ciało jako integralną całość, połączonych ze sobą struktur i narządów. Skupia się na zależnościach między układem mięśniowo-szkieletowym a narządami wewnętrznymi. Tak samo jak mięśnie i szkielet mają bezpośredni wpływ na położenie narządów w ciele, tak organy wewnętrzne oddziałują na stan zdrowia kręgosłupa, miednicy, żeber, obręczy barkowej, mięśni i powięzi.

Jej celem jest odnalezienie i usunięcie blokad odpowiedzialnych za powstałe patologie.

Leczenie w terapii wisceralnej opiera się na szczegółowej analizie historii choroby pacjenta, wzrokowym i palpacyjnym badaniu jamy brzusznej oraz wykonaniu testów w celu postawienia odpowiedniej diagnozy.

Wykorzystywane techniki mobilizacyjne umożliwiają przywrócenie prawidłowego napięcia, elastyczności i ruchomości narządów wewnętrznych.

chiropraktyka

Jest metodą terapii manualnej, skupiającą się na chorobach układu mięśniowo-szkieletowego, zwłaszcza kręgosłupa. Jej założenia opierają się na tezie, że zdrowie człowieka jest zależne od swobodnego przepływu impulsów przez układ nerwowy.

Wskazania do zastosowania manipulacji kręgosłupa:

• dyskopatia
• bóle mięśni
• bóle kręgosłupa
• zwyrodnienia kręgosłupa
• wady postawy

masaż

To zabieg fizjoterapeutyczny, podczas którego tkanki ulegają sprężystemu odkształceniu za pomocą odpowiednio dobranego tempa i siły nacisku. Może mieć działanie relaksacyjne, przeciwobrzękowe, profilaktyczne lub pobudzające. Najbardziej skuteczny jest wykonywany seriami po ok. 10 zabiegów.

Rodzaje:

• masaż klasyczny

• masaż leczniczy
• masaż sportowy
• masaż tkanek głębokich
• masaż limfatyczny (drenaż limfatyczny)

terapia punktów spustowych

Jest to technika wykorzystująca różne formy ucisku i ruchu we wrażliwych miejscach w tkance mięśniowej. Ma na celu zniesienie bólu oraz poprawę wzorców ruchowych.

Te wrażliwe miejsca są nazywane punktami spustowymi. Cechują się patologiczną zmianą w obrębie mięśni szkieletowych lub powięzi, która przy dotyku daje objawy bólowe o charakterze promieniującym lub rzutowanym. Najczęściej są skutkiem  przeciążenia lub naciągnięcia.

Terapia polega na palpacyjnym szukaniu aktywnego lub ukrytego punktu spustowego, a po jego znalezieniu wykonaniu  ucisku na dane miejsce (albo stosowanie chwytu szczypcowego), trzymając do momentu zgłoszenia przez pacjenta ustąpienia bólu.

kinesiotaping

Inaczej nazywany plastrowaniem dynamicznym, polega na oklejaniu specjalną taśmą określoną metodą wybranych miejsc na ciele człowieka.

Na efekty nie trzeba długo czekać – zazwyczaj pojawiają się tuż po naklejeniu tape’a.  Stosowane plastry są elastyczne, a ich naklejenie na skórę nie powoduje ograniczenia ruchomości.

Jest metodą pomocniczą, stosowaną jako uzupełnienie terapii manualnej.

Niektóre ze wskazań do zastosowania kinesiotaping:

• Urazy i kontuzje typu naderwania mięśnia
• Skręcenia stawu (np. stawu skokowego)
• Wady kręgosłupa i klatki piersiowej
• Dolegliwości bólowe o podłożu zwyrodnieniowym
• Obrzęki limfatyczne
• Porażenie nerwu twarzowego
• Zaburzenia połykania
• Terapia blizn
• Wady ustawienia stóp
• Terapie punktów spustowych

fizykoterapia

Jest dziedziną fizjoterapii wykorzystującą działanie czynników fizycznych wykorzystywanych w celach leczniczych, tj. elektroterapii, magnetoterapii, światłolecznictwa, leczenie ciepłem oraz zimnem, laseroterapii i hydroterapii.

Najczęściej stosowanymi w naszym gabinecie są prądy TENS, prądy galwaniczne, ultradźwięki, pole magnetyczne, laser i elektrostymulacja.

Ma działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe i przeciwzapalne.

ortopedia

Dział medycyny zajmujący się diagnozowaniem i leczeniem wad oraz chorób układu ruchu.

Zajmuje się wadami wrodzonymi, zmianami zapalnymi i zwyrodnieniowymi, nowotworami, zmianami pourazowymi oraz innymi schorzeniami, które upośledzają funkcję narządu ruchu.

Kiedy udać się do lekarza ortopedy?

Konsultacja ortopedyczna jest konieczna przy urazach układu ruchu, ostrych stanach bólowych, wadach postawy, schorzeniach kręgosłupa, bólach stawów i innych niepokojących objawach ze strony narządu ruchu.